Yüzyüzeyken Konuşuruz – Son Seslenişim

Bir bilsen ne hallerdeyim
öldüm de gömülmelerdeyim
Depremsiz başıma yıkıldı evim

Bak taksi kapıda bekliyor
kilitlendi ayağım gitmiyor,
al kalbim neyine yetmiyor

Bu sana son seslenişim,
bunca yıl beklemişim;
bundandır vazgeçişim

Bak gölgen yansıyor dağlara,
İnancım kalmadı güllere
Ben nereden başlasam ölmeye?
İlk gençlik mutlu bir hatıra,
Bir şehri ilk kez görür gibi
Saklayacak bir mezar var mı beni?

Bu sana son seslenişim,
Bunca yıl beklemişim;
Bundandır vazgeçişim