Ayaz Erdoğan – Baba

Neden hep kader, ödetti bedel?
Bi’ tarafım dert hâlâ yangına
Koştum bilmeden, hiç düşünmeden
Herkes yanımdaydı bi’ an düşene dek
Denedim yeter, sonu görmeden
Üstesinden gelemem hâlâ galiba
Tükenmişim ben, bi’ yanım hisseder
Kalkamam bu yerden tutmazsan elimden
Kırdın kırk yerimden (ey)
Kalk da tut elimden
Çıkmam hiç sözünden senin
Kördüm hep dururken (ya)
Soldu gözlerimde hayat
Yoktun düştüğümde
Çalmadı kapım hiç (ah)

Bekle bekle yok kimse
Bekle bekle yok kimsem, ah
Kavgalarla geçti zaman
Sonum neydi bilmem ben
Giderken bu evden
Bi’ yolum yok, bi’ yanım boş
Umudum ol

Daha değil gitme baba
Silinmez aklımdan
Yazık etme bana, elimi tut
Kalk, uyan o mezardan
Ölemezsin baba
Büyümedim hâlâ
Uyan

Daha değil gitme baba
Silinmez aklımdan
Yazık etme bana, elimi tut
Kalk, uyan o mezardan
Ölemezsin baba
Büyümedim hâlâ
Uyan
Yürüdüm (ey)
Yürüdüm

Olmasın, istemem hiçbir şey
Bana babamı geri verin
Büyüdüm savaşa savaşa hep
Düşün düşün hayat ölüme meyil
Bi’ yanım karanlık gecesine
Dert oluyor millete mert

Gidemem yenilip anla
Bi’ kardeşim var bi’ anam (ey)
Bi’ karış evde karnımız tok
Bugün de yanıyorsa sobam, ey
İçimde büyük bir yara bırak
Kimse anlamaz hâlimi baba
Gel kapımı çal (çal)
Bi’ daha sarılıcam

Daha değil gitme baba
Silinmez aklımdan
Yazık etme bana, elimi tut
Kalk, uyan o mezardan
Ölemezsin baba
Büyümedim hâlâ
Uyan
Daha değil gitme baba
Silinmez aklımdan
Yazık etme bana, elimi tut
Kalk, uyan o mezardan
Ölemezsin baba
Büyümedim hâlâ
Uyan